Jeśli nie chcemy trenować frisbee zawodowo, a jedynie rozerwać się ze swoim pupilem na świeżym powietrzu – nie musimy zwracać uwagi na rasę. Wiadomo, że lepsze predyspozycje wykazują psy średnie lub małe. Są po prostu bardziej zwinne i nieobarczone tak dużym ryzykiem dysplazji.
Frisbee daje radość zarówno zwierzęciu jak i jego opiekunowi.
Źródło: Andrzej Podgórski
Figury każdorazowo powinny być dopasowane do kondycji i postury zwierzaka. W dog frisbee częściej sprawdzają się takie rasy jak: owczarek australijski czy belgijski, border collie, jack russel terier, cocker spaniel czy pudel. Należy przy tym pamiętać, że ruchliwy i wesoły kundelek może okazać się rasowym sportowcem.
Trening dog frisbee powinniśmy zacząć możliwie najwcześniej. Już szczeniaka uczymy i rozwijamy jego fizyczną formę przez wspólną zabawę i wpajanie kooperacji. Zwierzak, który pojmie, że przynoszenie przedmiotów opiekunowi opłaca się przez otrzymanie różnego rodzaju nagród, może spróbować pracy z talerzykiem. Pies powinien mieć dobrą kondycję, wykształcony układ ruchu, musi być świadomy swego ciała, by móc sprawnie pochwycić dysk. Ponadto regulamin dog frisbee określa wiek 18 m-cy jako okres, po upłynięciu którego można zacząć stosować technikę vault.
Frisbee daje radość zarówno zwierzęciu jak i jego opiekunowi. Może dzięki rzucanemu talerzykowi także psy będą mogły zawsze spadać na cztery łapy?
