Choroby pazurów

Najczęstszym problemem, z jakim się spotykamy w kwestii pazurów, są urazy. Ryzyko mechanicznego uszkodzenia tkanek pazura rośnie wraz z jego długością. Powinniśmy więc zapewnić naszym zwierzętom możliwość naturalnego ścierania pazurów. U psów dzieje się to, gdy biegają po twardej nawierzchni. Z kolei koty żyjące w domach zazwyczaj bardzo lubią korzystać z drapaków. Służy to nie tylko dbaniu o pazury, ale jest też formą zaznaczania terenu. Gdy zwierzęta same nie skracają pazurów w odpowiedni sposób, należy je regularnie przycinać. Specjalne urządzenia do tego celu dostępne są w sklepach zoologicznych. Jeśli nie chcemy sami tego robić, możemy skorzystać z pomocy lekarza weterynarii. Pierwszym widocznym skutkiem urazu jest zazwyczaj kulawizna i krwawienia z palca. Przy próbie omacywania zwierzę wykazuje objawy bólowe. Wszelkie nieleczone rany okolicy pazura mogą doprowadzić do rozprzestrzeniającego się zakażenia.

Psy i koty mają skłonność do częstych złamań pazurów, szczególnie gdy wystąpi niedobór biotyny. Zaleca się wtedy suplementację preparatami przeznaczonymi do poprawy stanu skóry i sierści. Inną przyczyną nadmiernej łamliwości może być grzybica pazurów. Występuje ona jednak rzadko. Częściej spotykamy zaburzenia immunologiczne (np. pęcherzyce, układowy toczeń rumieniowaty), które są trudne w diagnostyce i wymagają zazwyczaj długiego leczenia. Procesy nowotworowe niestety nie należą do rzadkości. Uwagę właściciela zwraca wtedy obrzęk i bolesne nadżerki na palcu. W takich przypadkach jedynym ratunkiem jest amputacja palca.

W przypadku urazów najlepszym wyjściem jest zerwanie pazura. Większość psów znosi zabieg bez znieczulenia, gdyż trwa on zaledwie sekundę. Następnie zakłada się opatrunek na łapę, w którym pies chodzi około tygodnia. Jeśli nastąpiło zakażenie bakteryjne, konieczne jest dodatkowo stosowanie antybiotyków doustnie lub w zastrzykach. Grzybicę pazurów leczy się miejscowo, a w przypadku wystąpienia chorób o podłożu immunologicznym, należy leczyć ich przyczynę.