BARF w kocim wydaniu

Coraz głośniej wśród właścicieli zwierząt robi się o diecie zwanej BARF. Popularna w żywieniu psów, czy taką samą popularnością cieszy się u właścicieli kotów? Jak żywić kota „w zgodzie z naturą” w domowych warunkach?

Źródło: iStochphoto

Ideą diety BARF jest maksymalne zbliżenie żywienia pupila do natury i tego, jak żywiłby się będąc dzikim stworzeniem. Skrót BARF pochodzi od zwrotu biologically appropriate raw food, co oznacza „biologicznie odpowiednie surowe jedzenie”. Dieta BARF opiera się na podawaniu kotu wyłącznie surowych produktów, czyli takich, jakie spożywał by w naturalnych warunkach. Koncepcja wydaje się prosta, jednak stosowanie tej diety wymaga ponadprzeciętnej wiedzy z zakresu żywienia i znajomości organizmu naszego kota.

Zasadniczo nie ma przeciwskazań do stosowania u kotów diety BARF. Warto jednak skonsultować decyzję z weterynarzem, zwłaszcza, jeśli nasz kot choruje na chorobę przewlekłą. W większości przypadków stosowanie tej diety wpływa korzystnie na organizm kota. Ponadto lekarz weterynarii będzie posiadał informacje o lokalnych przedsiębiorcach branży mięsnej – jeśli bowiem chcemy podawać kotu surowe mięso, musi ono pochodzić z zaufanego źródła.

Nie istnieją także przeciwskazania do przestawienia na dietę BARF kota żywionego suchą karmą lub gotowanym jedzeniem, nawet przez dłuższy czas. Uważa się, że dieta BARF jest najskuteczniejszą dietą w walce z alergiami i nietolerancją pokarmową.

W diecie tego typu ważne jest zachowanie odpowiednich proporcji poszczególnych grup składników, zgodnie ze schematem:

  • surowe kości i mięso  – 70-75%
  • podroby (wątroby, nerki, serca, płuca, żołądki) – 20%
  • surowe dodatki (jaja, algi, jogurt, olej rybi, twaróg itp.) – 10%
  • warzywa i owoce – 0-5%

Kości, będące cennym źródłem białka, powinno się podawać zmielone, aby kot nie połamał sobie zębów, lub co gorsza: nie połykał większych kawałków w całości. Zakazane jest natomiast podawanie kotom surowej wieprzowiny ze względu na ogromną ilość bakterii zawartych w tym mięsie, a także ze względu na ryzyko zachorowania kota na chorobę Aujeszkyego. Pozostałe rodzaje mięs należy wcześniej przemrozić, aby pozbyć się bakterii.

Ostrożnie należy stosować surowe warzywa i owoce, ponieważ koci organizm nie jest przystosowany do ich trawienia. Przy stosowaniu diety BARF, w początkowym etapie, najlepiej je miksować. Należy unikać warzyw cebulowatych, strączkowych i kapuścianych, np. grochu, fasoli, cebuli, czosnku, kalafiora, brokułów.

Dieta BARF przynosi duże korzyści: poprawia pracę układu pokarmowego, naczyniowego, wzmacnia odporność, opóźnia procesy starzenia się organizmu, wzmacnia zęby, przynosi wiele radości zwierzakom. Są jednak dwa niezbędne warunki stosowania tej diety. Po pierwsze – musi być odpowiednio i rygorystycznie skomponowana, aby wszystkie składniki odżywcze zachować w równowadze. Każdy kot ma inne zapotrzebowania, tak więc początkowo dieta BARF to jeden wielki eksperyment, dopóki nie poznamy organizmu naszego kota i jego potrzeb. Po drugie – wszystkie składniki stosowane w tej diecie powinny być świeże, wolne od chorobotwórczych i groźnych bakterii, a także od substancji chemicznych: konserwantów, barwników, etc. Ma być smacznie, zdrowo i naturalnie!