Alergie pokarmowe

Alergię pokarmową definiuje się jako świądową chorobę skóry, związaną ze spożyciem alergizującego składnika bądź składników karmy. Objawia się ona zmianami skórnymi, takimi jak rumień i wypryski, oraz towarzyszącym im świądem. Zmiany te pojawiają się po dłuższym czasie od spożycia uczulającej karmy. Natomiast już kilka godzin po spożyciu alergenu mogą pojawić się wymioty i biegunka.

Alergeny pokarmowe to głównie rozpuszczalne w wodzie glikoproteiny. U psów negatywne reakcje na karmę wywołuje najczęściej wołowina (60% przypadków), soja, drób, mleko, kukurydza, jaja. Stwierdzono częstsze występowanie alergii u psów należących do rasy labrador retriever (18%), golden retriever, owczarek niemiecki, shar pei, pudel i cocker spaniel (Pomorska, Szczepanik, 2004).

Przy wystąpieniu nadwrażliwości pokarmowej niezbędne jest rozpoznanie alergenu, poprzez wprowadzenie diety eliminującej uczulający składnik. Przez 2 tygodnie psu należy podawać dietę kontrolną i obserwować czy objawy chorobowe ustępują. Białka, tłuszcze i węglowodany pochodzą ze składników nie podawanych psu dotychczas. Jeżeli po 2-3 tygodniach stosowania, objawy chorobowe nie ustępują, może to świadczyć o alergenie w diecie eliminacyjnej lub o błędnej diagnozie. Jeżeli objawy ustąpiły, można rozpocząć wprowadzanie do diety, pojedynczo składników, co, do których zaszło przypuszczenie powodowania alergii. W przypadku podania alergenu zmiany pojawiają się w ciągu kilku dni. Zidentyfikowany składnik powinien został całkowicie wykluczony z diety.

Diety hipoalergiczne zawierają w swoim składzie: koninę, jagnięcinę, ryby, mięso indycze, królicze, kacze, bażancie, ryż, ziemniaki, dynię, tapiokę, fasolę, tofu.

ŹRÓDŁA: Szczepanik M., Pomorska D.: „Magazyn Weterynaryjny”. 2004; Zawadzki W (red.): Fizjologiczne podstawy żywienie zwierząt, Wydawnictwo UWP Wrocław, 2008.