Bokser
ZOBACZ
POPRZEDNIĄ RASĘ
ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
  • WRAŻENIA OGÓLNE
  • POCHODZENIE
  • WYGLĄD
  • UŻYTECZNOŚĆ
  • WYMAGANIA
  • CHARAKTER
  • ZDROWIE
  • IDEALNY WŁAŚCICIEL
  • HISTORIA

WRAŻENIA OGÓLNE

To typ upartego, pełnego temperamentu psiego błazna. Bokser jest inteligentnym, odważnym i czułym psem, który może być szkolony wszechstronnie. To wspaniały pies pracujący i rodzinny.

POCHODZENIE

Niemcy

WYGLĄD

Pies średniej wielkości, o plastycznie uwidocznionych mięśniach i kwadratowej sylwetce, szlachetny.

UŻYTECZNOŚĆ

Pies policyjny, obronny i do towarzystwa.

WYMAGANIA

Bokser jest psem niesamowicie energicznym, zwłaszcza w okresie dojrzewania, który trwa u tej rasy bardzo długo. Jest wtedy niezmordowany, potrzebuje porządnych spacerów  i zabawy, a  duży temperament zachowuje przez całe swoje życie.  Nadaje się do miasta, ale nie dla ludzi, którzy dużo czasu spędzają poza domem, bo pozostawiony na długo sam, może poczynić spore zniszczenia. Musi być dobrze ułożony, inaczej staje się psem nieznośnym, a niekiedy wręcz niebezpiecznym. Nie wymaga żadnej pielęgnacji, wystarczy okazjonalne szczotkowanie miękką szczotką, wtedy mniej sierści dostanie się na meble i dywany.  Uwaga – niektóre boksery bardzo mocno się ślinią, a wszystkie źle znoszą upały. Zimą marzną, dlatego nie powinny długo pozostawać zimą na dworze.

CHARAKTER

Cechy pożądane w danej rasie to:
- pewność siebie
- odwaga
- spokój
- przywiązanie i wierność w stosunku do właściciela i jego rodziny
- czujność
- łagodność w stosunku do domowników
- cierpliwość wobec dzieci
- wesołość i żywiołowość i
- duża chęć do zabawy

ZDROWIE

Boksery to rasa średnio długowieczna,  z typowych chorób psów dużych występuje u nich dysplazja stawów biodrowych, i groźny dla życia skręt żołądka. Aby zmniejszyć ryzyko jego wystąpienia, należy psu zapewnić zupełny spokój przez co najmniej godzinę po jedzeniu.  Dość częsta jest spondyloza – zwyrodnienie kręgów, prowadzące do  niedowładów  i porażenia kończyn. Groźna dla życia jest zdarzająca się u tej rasy kardiomiopatia rozstrzeniowi. Jej pierwsze objawy to szybkie męczenie się, kaszel i przyspieszony oddech.   Rokowanie jest niepomyślne – mimo leczenia choroba postępuje i prowadzi do śmierci w ciągu 1-2 lat. Bokser ma też skłonność do uczuleń i chorób skóry, i częściej niż przeciętnie występują u tej rasy nowotwory  układu  chłonnego.

WŁAŚCICIEL

Bokser będzie doskonałym towarzyszem dla tych, którzy są w stanie okiełznać jego temperament i znajdą na to dość czasu. To pies bardzo silny, więc nie nadaje się dla osób starszych i mało sprawnych.  Dobry opiekun dzieci, ale zbyt silny, aby im powierzyć zajmowanie się psem. Wymaga szkolenia w zakresie posłuszeństwa, i socjalizacji. Doskonale sprawdza się w pracy węchowej. Szkolenie obronne, do którego bokser ma doskonałe predyspozycje, lepiej pozostawić bardziej doświadczonym właścicielom i sprawdzonym fachowcom. Bokser z zasady nie jest groźny dla ludzi, ale nie zawsze zgadza się z innymi psami, a może wręcz rozsmakować się w walkach, a wtedy już za późno , by go tego oduczyć.

HISTORIA

Bokser jest potomkiem psów molosowatych, które na  teren Niemiec dotarły w czasach rzymskich. W nowszych czasach (od XV wieku) stały się one wiejskimi psami stróżującymi i rzeźnickimi, na ogół określanymi nazwą bullenbeiserów. Historia dzisiejszych bokserów rozpoczęła się w roku 1887, kiedy to Georg Alt skojarzył swoją sukę francuskiego pochodzenia z buulenbeiserem. Potomstwo z tego skojarzenia hodowane było dalej krewniaczo, z dodatkiem buldogów angielskich. Pierwszy bokser (nie wiedzieć czemu, ta rdzennie niemiecka nazwa została po angielsku), Flocki, pokazany został na wystawie w Monachium w roku 1895 na wystawie w Monachium, a już w rok później powstał klub rasy, szybko docenionej jako psy służbowe w policji i wojsku. Psami, na których zbudowano hodowlę bokserów, były Rolf von Vogelsberg i Lustig von Dom, uważany za boksera wszechczasów. Już na początku XX wieku nowa rasa znalazła uznanie w krajach europejskich i w USA. Okresem jej największej świetności była druga połowa XX wieku, dzisiaj popularność bokserów nieco przygasła, w dużej mierze za sprawą zakazu cięcia uszu i ogonów. W Polsce boksery hodowane były, bez specjalnych sukcesów, już w okresie międzywojennym, a i po II Wojnie trochę ich zostało. Importy z ówczesnej Czechosłowacji i Wschodnich Niemiec pozwoliły na odbudowę hodowli. Najbardziej popularne boksery były u nas w latach 60-tych i 70-tych, dziś jest ich znacznie mniej.