POPRZEDNIĄ RASĘ ZOBACZ
NASTĘPNĄ RASĘ
WRAŻENIA OGÓLNE
Te piękne setery kiedyś były bardzo popularnymi psami trzymanymi do towarzystwa. Jednak wielu właścicieli przekonało się, że nie są to łatwe psy, które mają swój specyficzny charakter. Osobowość seterów nie przypadnie do gustu każdemu, szczególnie tym którzy cenią sobie bezwzględne posłuszeństwo u psa.
POCHODZENIE
Irlandia
WYGLĄD
Stylowy, szlachetny, suchy pies o łagodnym wyrazie.
UŻYTECZNOŚĆ
Pies myśliwski do polowania na ptactwo, dziś częściej do towarzystwa.
WYMAGANIA
Seter irlandzki jest psem żywiołowym i pełnym energii, do tego późno dojrzewającym, dość upartym i samodzielnym. Bardzo inteligentny, ale temperament i pasja łowiecka często biorą u niego górę nad karnością. Uczy się szybko, byle nie był przy tym ostro traktowany. Potrzebuje bardzo dużo ruchu i zabawy, doskonale aportuje. Wobec ludzi jest łagodny i przyjacielski (niemniej jednak zaszczeka na widok wchodzącego nieznajomego), nie zdradza agresji wobec innych psów i zwierząt. Pielęgnacja sierści nie jest trudna, wystarczy szczotkowanie i czesanie tam, gdzie włos jest najdłuższy. Zwracać trzeba uwagę na uszy i czyścic je w miarę potrzeby.
CHARAKTER
Cechy pożądane w danej rasie:
- przywiązanie do rodziny i opiekuna
- chęć do zabawy
- tolerancja wobec dzieci
- cierpliwość
- inteligencja
- żywe usposobienie
- umiłowanie ruchu
- brak agresji
ZDROWIE
Jednym z poważniejszych problemów w rasie jest postępujący zanik siatkówki (PRA), który wśród seterów irlandzkich występuje w trzech różnych odmianach. Wersja rcd1, dzięki wprowadzeniu badań genetycznych, została już niemal całkowicie wyeliminowana; od niedawna dostępny jest też test DNA, wykrywający odmianę rcd4 (późną). Niestety, pozostaje jeszcze trzecia odmiana, której sposobu dziedziczenia i metod wykrywania do dzisiaj jeszcze nie ustalono. Inne choroby, specyficzne dla seterów irlandzkich, ale występujące dość rzadko, to paraliż krtani, spowodowany degeneracją nerwów, i powiększenie przełyku (megaoesophagus). Poza tym są to psy zdrowe i długowieczne, dożywające w dobrej formie nawet i ponad 15 lat.
WŁAŚCICIEL
Seter to pies dla ludzi aktywnych, lubiących długie spacery, i to bez względu na pogodę. Najlepiej, jeśli jest posiadaczem dużego ogrodu, albo mieszka w pobliżu parku czy rozległych pól, bo swobodny wybieg jest podstawowym warunkiem prawidłowego rozwoju setera irlandzkiego. Idealny właściciel powinien mieć także mocne nerwy – seter, zwłaszcza młody, zwietrzywszy ptaka, zapomina o karności. Najważniejsze jest wtedy zachowanie spokoju i powstrzymanie się od pokrzykiwania i pogoni. Pies ten na spacerach nie „trzyma się” właściciela i oddala się na znaczną nawet odległość; najlepiej, aby od małego nauczyć go przychodzenia na gwizdek. Jak widać z tego opisu, nie jest to pies dla dzieci, które zbyt nerwowo reagują na zachowania, ocenione jako „nieposłuszeństwo”, ani osób mało aktywnych, bez względu na ich wiek.
HISTORIA
Seter irlandzki w swej obecnej postaci powstał w początkach XVIII wieku. Jego przodkami są dawne „ptaszniki” – pochodzące z Półwyspu Iberyjskiego psy do polowania na ptactwo, które dały początek wszystkim dzisiejszym rasom spanieli i seterów. Udokumentowana hodowla rozpoczęła się w XIX wieku; wiadomo, że około 1812 roku sir St.George Gore i hrabia Enniskillen z Fermanagh hodowali setery jednolicie rudej maści, którą odziedziczyły najprawdopodobniej po spanielach wodnych. Mimo, że znane były one także w Anglii, to z czasem ustąpiły tam miejsca seterom angielskim, które uważano za bardziej metodyczne w pracy. Setery irlandzkie, pełne temperamentu i o świetnej prezencji, stały się za to ulubionymi psami wystawowymi, a do ostatecznego ukształtowania ich typu w znacznej mierze przyczynił się słynny champion o imieniu Palmerstone; był on tak intensywnie wykorzystywany w hodowli, że dziś nie ma chyba setera irlandzkiego, który nie miałby go wśród swoich przodków. Klub rasy powstał w Wielkiej Brytanii w roku 1882, a jej wzorzec w cztery lata później. W Polsce w okresie międzywojennym setery irlandzkie wyraźnie ustępowały anglikom, ale w okresie powojennym i obecnie proporcje odwróciły się: irland jest dzisiaj najpopularniejszym przedstawicielem seterów, także na próbach polowych.
