Do niedawna szacowano, że koty udomowiono w starożytnym Egipcie ok. 2300 lat p.n.e. Najnowsze badania przesuwają tę datę o nawet 2 tysiące lat wstecz.
Szczątki sześciu kotów, które zostały niedawno znalezione na egipskim cmentarzu, w Hierakonpolis, sugerują, że ludzie udomowili koty o całe 2000 lat wcześniej, niż dotychczas uważano.
Okazuje się, że na niewielkim cmentarzu znajdują się szczątki nie tylko ludzi, ale także zwierząt, które były prawdopodobnie poświęcane podczas rytuałów pogrzebowych. Oprócz kości dwóch dorosłych i czterech kociąt, znaleziono tam także szczątki pawianów, hippotamów i lampartów. Naukowcy oszacowali, że zwierzęta żyły pomiędzy 3800 a 3600 rokiem p.n.e.
Naukowcy związani z Belgijskim Królewskim Instytutem Nauk Naturalnych i Katolickim Uniwersytetem w Leuven przeanalizowali szczęki zwierząt i porównali je ze szczękami dzikich i udomowionych kotów w całej Europie.
Okazało się że dorosłe, samiec i samica, miały po roku. Kocięta zaś liczyły sobie ok. 5 miesięcy. Wielkości kości sugerują, że koty należały do gatunku Felis silvestris, dzikiego kota zamieszkującego Afrykę, Europę i Azję. Prawdopodobnie to właśnie Felis silvestris jest przodkiem kota domowego.
Egipcjanie oddawali cześć boską różnym zwierzętom, czcili m.in. psy, mangusty, skarabeusze, ale największym uwielbieniem cieszyły się koty. Za zamordowanie kota groziła wówczas nawet kara śmierci. Wielki kult kotów zaczął się nad Nilem ok. 1570 r. p. n. e. i był związany z boginią Bastet - córką boga Re i opiekunką miasta Bubastis.
