Żywienie zwierząt starszych

Średnia wieku jaką obecnie osiągają zwierzęta domowe jest znacznie wyższa niż jeszcze parę lat temu. To zjawisko wynika z zupełnie innego przeznaczenia psów i kotów w gospodarstwach domowych w dzisiejszych czasach.  Ponadto wzrosła świadomość dotycząca prawidłowego żywienia i profilaktyki zdrowotnej. Dzięki temu stale zwiększa się populacja kotów i psów wchodzących w okres „starości”.


Źródło: Shutterstock

Dawniej psy służyły człowiekowi do ochrony posesji, pilnowania stad zwierząt hodowlanych czy pomocy przy polowaniach. Koty zapewniały ograniczenie szkód wyrządzanych przez gryzonie. Choć zwierzęta te nadal potrafią bardzo przysłużyć się społeczeństwu, większość z nich jest jednak trzymana dla przyjemności. Pies i kot stały się równoprawnymi członkami naszych rodzin. Ludzie chcąc cieszyć się pupilami jak najdłużej zaczęli zwracać uwagę na ich potrzeby.  Tak oto wydłużyła się długość życia domowych pupili.

Starzenie się organizmu niesie za sobą szereg zmian w jego fizjologii. W dojrzałym wieku metabolizm ulega spowolnieniu,  obniża się sprawność układu odpornościowego, narządy stają się coraz mniej wydolne, zmysły wzroku i słuchu słabną. Tempo w jakim postępują te zmiany zależne jest od wielu czynników wzajemnie na siebie wpływających. Są to między innymi przynależność do danej rasy, geny i środowisko w jakim zwierzę spędziło większość życia. Czynnik, na który właściciel ma największy wpływ, to żywienie.

 U psów małych ras powyżej około dziesiątego , a dużych ras około szóstego roku życia zaczyna maleć zapotrzebowanie energetyczne. Z wiekiem zmniejsza się aktywność fizyczna. Zatem zaniechanie obniżenia dziennej porcji kalorii w pożywieniu może doprowadzić do otyłości wraz z jej konsekwencjami: wzrostu ryzyka cukrzycy czy pojawienia się procesów zwyrodnieniowych w stawach. Jednym ze sposobów zmniejszania przyswajania energii jest podwyższenie poziomu włókna pokarmowego w diecie. Bywa jednak, szczególnie w zaawansowanej „starości”, że we znaki daje się obniżona wydajność układu trawiennego. Zwierzęta mogą wtedy chudnąć. Każdy pies powinien być regularnie ważony, a rodzaj pokarmu dostosowany do tempa zachodzących u niego zmian geriatrycznych.

Prawidłowa ilość białka jaką powinien przyjmować starszy pies zależy w znacznym stopniu od sprawności nerek. W przypadku niewydolności tego narządu, co nierzadko jest spotykane u starzejących się zwierząt, podaż białka musi zostać bezwzględnie ograniczona do minimum. Z kolei u psów z prawidłowymi wynikami badań krwi nie ma konieczności zmian w tym zakresie.

Jak niedawno odkryto, u ludzi za oznaki starzenia się w znacznym stopniu odpowiedzialne są procesy utleniania zachodzące w komórkach.  Te same reakcje zachodzą u zwierząt. Utlenianie skutkuje wydzielaniem wolnych rodników prowadzących m. in. do nowotworów, chorób układu nerwowego, zmniejszenia wydolności serca i łagodniejszych zmian nazywanych popularnie starzeniem się. Wynika z tego, że suplementacja przeciwutleniaczami może mieć korzystny wpływ na spowolnienie tego zjawiska u psów i kotów.

Proces starzenia się, podobnie jak u ludzi, może wyglądać bardzo różnie u osobników w podobnej grupie wiekowej. Odpowiedzialny właściciel powinien zwracać uwagę przede wszystkim na zmiany apetytu u swojego zwierzęcia, spadki aktywności i inne nietypowe zachowania. Tylko dzięki bacznej obserwacji z pomocą lekarza weterynarii będzie mógł ustalić optymalną dietę.