Czym jest udar u psa i jak do niego dochodzi

Udar u psa to stosunkowo częsta przypadłość, która niestety może skończyć się tragicznie. Jedyna szansą na szybkie rozpoznanie choroby i zapewnienie psu należytej opieki jest zapoznanie się z objawami udaru u psa i sposobami postępowania w razie ich wystąpienia.
Teoretycznie udar może przydarzyć się psu w każdym wieku, jednak najczęściej dotyka on osobniki starsze, borykające się z nadwagą, chorobami serca oraz nadciśnieniem.

Udarem u psa nazywamy ostry i niepostępujący proces patologiczny, obejmujący tkankę nerwową w czasie dłuższym niż doba. W sytuacji, gdy objawy utrzymują się krócej niż 24 godziny mamy do czynienia z tak zwanym przejściowym atakiem niedokrwiennym, który nie jest tak poważnym zdarzeniem jak udar. Nieleczony i nierozpoznany w porę udar u psa może skończyć się trwałym kalectwem a nawet śmiercią zwierzęcia, dlatego tak ważne jest szybkie rozpoznanie i reagowanie aby pomóc swemu czworonożnemu przyjacielowi w przypadku zagrożenia jego życia.

Objawy udaru u psa

Pierwsze i najdelikatniejsze objawy udaru u psa pozostają zazwyczaj całkowicie niezauważalne dla człowieka. Podobnie jak w przypadku udaru ludzkiego obejmują one lekkie zawroty głowy i asymetrię w jej obrębie oraz problemy z widzeniem wyłącznie na jedno oko zwierzęcia. Są one na tyle ciężko zauważalne, że często o psim udarze dowiadujemy się w chwili poważnego zaostrzenia stanu zdrowia pupila. Nasilone objawy kliniczne udaru u psa są zazwyczaj na tyle ostre, że łatwo jest je zauważyć i wywnioskować ich przyczynę. Do puli niepokojących symptomów natury neurologicznej, które powinny wzbudzić nasza czujność należą:

• Skrajne osłabienia psa, a w szczególności osłabienie kończyn na tle neurologicznym. Polega ono na zablokowaniu przewodzenia informacji z nerwów do mięśni zwierzęcia, co w konsekwencji prowadzi do sytuacji, w której pies ma poważne problemy ze staniem i chodzeniem.
• Oczopląs objawiający się mimowolnym i rytmicznym poruszaniem się gałek ocznych psa mające swoją przyczynę w utracie równowagi w napięciu mięśni oka.
• Jadłowstręt, nudności oraz uporczywe wymioty.
• Szybka i niespodziewana utrata wagi u psa.
• Zmiana w świadomości zwierzęcia, która zależna jest od stopnia udaru. Może przejawiać się postępującą apatią, brakiem jakiejkolwiek reakcji na imię zwierzęcia oraz inne bodźce a nawet spora agresją, a w końcu utratą przytomności.

Należy pamiętać, że niektóre z tych objawów mogą pokrywać się z symptomami innych chorób. Udar wyróżnia się tym, że jest chorobą nagłą. Jego wystąpienie można więc podejrzewać gdy z wesołe i z pozoru całkowicie zdrowe zwierzę nagle nie jest w stanie samodzielnie wstać, chodzić oraz zachowuje się całkowicie odmiennie niż jeszcze kilka minut wcześniej.

Pies chodzi jak pijany? To może być wylew!

Wylewem nazywam jeden z rodzajów udaru, czyli udar krwotoczny. Polega on na wylewie krwi do mózgu zwierzęcia. Jest to rzadszy typ udaru jednak pojawiający się również dosyć często i mogący bezpośrednio zagrażać zdrowiu i życiu zwierzęcia. Wylew u psa to nic innego jak krwawienie w strukturze mózgu lub dookoła niego. Jest on spowodowany najczęściej pękaniem naczyń krwionośnych lub wszelkimi zaburzeniami w krzepnięciu krwi. Wylew u psa początkowo może nie dawać jasnych objawów, jednak jeśli zauważymy, że nasz pies chodzi jak pijany warto jest jak najszybciej udać się z nim do najbliższego weterynarza aby wykluczyć występowanie tego poważnego zaburzenia.

Jak przebiega leczenie po udarze?

Leczenie udaru u psa skupia się głównie na eliminacji przyczyn jego występowania oraz odżywieniu uszkodzonych przed udar obszarów mózgu zwierzęcia. Aby zmniejszyć obrzęk mózgu oraz zregenerować uszkodzone tkanki i nerwy należy wdrożyć działania usprawniające krążenie krwi oraz dostarczające psiemu mózgowi odpowiedniej dawki tlenu.  Do najpowszechniejszych metod leczenia udaru u psa zalicza się więc między innymi:

• tlenoterapię,
• zmniejszenie obrzęku mózgu i obniżenie ciśnienia krwi zwierzęcia,
• doprowadzenie do prawidłowej temperatury ciała,
• uzupełnienie utraconych płynów oraz elektrolitów,
• wyrównanie równowagi kwasowo – zasadowej organizmu zwierzęcia.

Do tego celu stosuje się głownie różnorodne środki farmakologiczne, jednak bardzo ważne jest również aktywne uczestnictwo właściciela zwierzęcia w zaproponowanej terapii. W tn sposób zwierzę czuje nasze wsparcie i dużo szybciej radzi sobie z występującymi objawami i uszkodzeniami neurologicznymi.

Czy można temu zapobiec?

Podobnie jak w przypadku zapobiegania występowania udarów u ludzi ważne jest tu prowadzenie zdrowego trybu życia czworonoga. Profilaktyka ta powinna skupiać się głównie na dużej ilości ruchu oraz odpowiedniej diecie, dzięki której dostarczymy psu jedynie dobroczynnych składników odżywczych i nie dopuścimy do nadwagi u naszego czworonożnego przyjaciela.  Niezwykle istotne są również regularne wizyty u weterynarza, który po wykonaniu wszelkich niezbędnych badań nie tylko wykluczy występowanie udaru ale i nakieruje na zdrowe nawyki pozwalające ustrzec się przed wystąpieniem tego rodzaju chorób.