Szczepić psa czy nie szczepić? Jeśli szczepić to kiedy i na co? Czy szczepionki zawsze są skuteczne? Wiedza na ten temat jest jak najbardziej konieczna, żeby skutecznie chronić nie tylko swojego pupila, ale i także siebie.
Źródło: Shutterstock
Młode szczenięta zwykle mają odporność siarową przekazana przez matkę w pierwszych dniach laktacji. Z tego też powodu wdrażając terminarz szczepień koniecznie trzeba o nich pamiętać. Są one w stanie neutralizować szczepionki zarówno atenuowane (o osłabionej zjadliwości) jak i zabite, czego konsekwencją może być brak wykształcenia odporności.
Większość szczeniąt około 6. – 7. tygodnia życia zaczyna wyraźnie tracić wspomniane przeciwciała, które całkowicie zanikają około 3 miesiąca życia. Dlatego zaleca się aby pierwsze szczepienia były podane u szczenięcia, które ukończyło 6. tydzień życia. Należy użyć wówczas szczepionki przeznaczonej do szczepień w tzw. wczesnej immunizacji tj. zawierających wyższe miana wirusów ze zmysłem ewentualnego przełamania bariery siarowej. Kolejne posunięcie immunoprofilaktyczne powinno mieć miejsce kiedy szczenię skończy 9 tygodni i następne kiedy skończy 12 tygodni. Po upływie około 2 tygodni od tego szczepienia kończy się kwarantanna szczepieniowa i psiak może już kontaktować się z wszystkimi okolicznymi psami. Pozostaje jeszcze kwestia szczepienia przeciwko wściekliźnie, które zgodnie z prawem powinno być wykonane u wszystkich psów w ciągu 30 dni od ukończenia przez psa 3. miesiąca. Zatem szczepienie to wykonujemy np. w 15.-16. tygodniu życia zwierzaka.
Szczepionki, które powinien otrzymać pies to:
- szczepionka przeciwko nosówce
- szczepionka przeciwko parwowirozie
- szczepionka przeciwko chorobie Rubarth’a
- szczepionka przeciwko kaszlowi kenelowemu
- szczepionka przeciwko leptospirozie
- szczepionka przeciwko koronawirozie
- szczepionka przeciwko wściekliźnie
W niektórych przypadkach warto zastanowić się nad szczepieniami przeciwko boreliozie i babeszjozie.
Niejednokrotnie nawet sam właściciel psa nie do końca wie przeciwko jakim chorobom ma zaszczepionego swojego pupilka. W książeczce szczepień znajdują się tajemnicze nalepki z symbolami literowymi pojawiającymi się po nazwie głównej biopreparatu. Sytuacja taka ma miejsce nie tyko w przypadku szczepionek ale również w przypadku zastosowanych surowic.
- Symbole literowe F; C; S; D. oznaczają szczepienie przeciwko nosówce
- Symbol litery P; Pv. oznacza szczepienie przeciwko parwowirozie
- Symbol liter CvK oznacza szczepienie przeciwko koronawirozie
- Symbol litery L oznacza szczepienie przeciwko leptospirozie
- Symbol liter Pi2/Bb oznacza szczepienie przeciwko parainfuenzie i bordetelli bronchseptica tj. tzw. „kaszlowi kenelowemu”
- Symbole liter H;A2 oznacza szczepienie zakaźnego zapalenia wątroby tzw. Choroby Rubarth a
- Symbole literowe R; T oznaczają szczepienie przeciwko wściekliźnie.
Kolejna sporna kwestia związana ze szczepieniami psów to konieczność cykliczności powtarzania szczepień. W przypadku szczepienia psów przeciwko wściekliźnie sprawa jest jasna ponieważ reguluje to prawo wymagające szczepienia psów przeciwko wściekliźnie co 12 miesięcy. W przypadku pozostałych chorób zakaźnych można doczytać się, że powtórne szczepienie powinno odbywać się co 2 nawet co 3 lata. Ponieważ istnieje duże prawdopodobieństwo, że odporność poszczepienna utrzymuje się dłużej niż rok od chwili podania szczepionki. Moim zdaniem to dość ryzykowne stwierdzenie, gdyż nie mamy absolutnie żadnej pewności, że pies po każdym szczepieniu wykształci odporność poszczepienną. Pamiętajmy, że powstawanie odporności może być zakłócone na tysiące różnych sposobów. Dlatego też aby wiążąco móc odpowiedzieć na to pytanie należy każdorazowo badać poziom przeciwciał. Badania te są o wiele bardziej kosztowne niż samo szczepienie. Poza tym lepiej chyba zrobić zbyt dużo, niż zbyt mało i walczyć później z chorobą z różnym rezultatem. Zaoszczędzić psu cierpień a właścicielowi zmartwień i nakładów finansowych związanych z leczeniem.
