Sygnał zatrzymania w psiej socjalizacji

Sygnał zatrzymania, czyli nauczenie psa przyjmowania pozy uleglej, pokazującej wyraźnie, że podporządkowuje się matce, właścicielowi, większemu psu lub kotu. Nauka tego sygnału pomaga wyciszyć zwierzę i pozwala mu świadomie zapobiegać agresji ze strony innych osobników.

Źródło: Alicja Zmysłowska

Sygnał zatrzymania występuje w okresie socjalizacji szczeniąt, a jego nauka to jeden z najważniejszych elementów całego procesu. Okres socjalizacji występuje między 7, a 12 tygodniem życia psa. Pierwsze trzy tygodnie życia szczenięcia to zachowania typu bodziec – reakcja.

Szczenię rozwija prawidłowe sekwencje zachowaniowe, a każde normalne zachowanie to 3 fazy: apetencyjna, konsolacyjna i uspokojenia, tzw. powrót do równowagi. Organizacja sekwencyjna wymaga obecności właśnie sygnału zatrzymania, czyli nauki samokontroli, która odbywa się dzięki matce lub dzięki innemu dorosłemu osobnikowi podczas zabawy. Matka uczy swoje szczenię postawy podporządkowanej, czyli zaprzestania jakichkolwiek działań przez szczenię i przybranie postawy leżącej na grzbiecie, pokazującej brak interakcji z dominującym osobnikiem. Nauka tego zachowania jest bardzo ważna w porozumiewaniu się psów i rozładowywaniu polemicznych spotkań. Sygnał zatrzymania jest również bardzo ważny w zapobieganiu nadaktywności.

Dobrym przykładem jest tutaj choćby nauka samokontroli gryzienia, która występuje pomiędzy 5 a 7 tygodniem życia zwierzęcia. Obecność matki, osobników dorosłych oraz innych szczeniąt jest niezbędna w nauce owej samokontroli. Osobnik nie nauczony samokontroli ma problem z panowaniem nad własnymi ruchami, chociażby w zabawie, ale potem i w rywalizacji np. o pokarm. Z pewnością będzie również przejawiał problemy w podporządkowaniu się podczas różnych interakcji społecznych.