Rozpoznać depresję

Jesienna depresja to problem nie tylko ludzki. Także pies może doświadczyć spadku nastroju, i podobnie jak człowiek - potrzebować pomocy w wyjściu z tego stanu.

Źródło: fot. Tomasz Mońko, www.facebook.com/tomasz.monko

Według definicji, depresja jest stanem słabości organizmu, który kompletnie zatracił swoją zdolność przystosowywania się do zmian środowiskowych. Również psy mogą doświadczać skutków tej choroby. Przebiega ona u nich w różnoraki sposób.

Na podstawie wieloletnich badań i obserwacji klinicznych wyodrębniono dwa stadia w ewolucji depresji u psów, mianowicie: stan depresyjny ostry (depresja reaktywna)  oraz – stan depresyjny chroniczny.

W stanie depresyjnym ostrym obserwujemy przede wszystkim apatię. Pies jest zobojętniały na bodźce z otoczenia, popiskuje, nie chce jeść, pije bardo mało, dużo śpi. Charakterystycznymi cechami tego stanu są głównie anoreksja i hipersomnia (nadmierna senność). Natomiast w stanie depresyjnym chronicznym pies jest zdecydowanie mniej apatyczny. Dzieje się tak, ponieważ jego reakcje emocjonalne na bodźce o dużej intensywności są bardziej gwałtowne. Zmienia się natomiast apetyt z etapami anoreksji i bulimii, również zmienne staje się pragnienie. Jednak w tym przypadku główne zaburzenia dotyczą snu. Obserwujemy zwiększoną fazę snu paradoksalnego (REM), a także gwałtowne wybudzenia w ciągu pierwszej godziny snu. Często w okresie poprzedzającym sen pojawiają się fazy lękowe. W końcu dochodzi do zaburzenia zdolności poznawczej (rozwój wsteczny – badanie pyskiem przedmiotów, brak zachowania czystości) i utrata zdolności antycypacji, czyli przewidywania.

W obydwu przypadkach konieczna jest farmakoterapia, połączona z terapią ruchową, terapią poprzez zabawę, agility, które bez odpowiednich leków nie wystarczą. Wskazana jest również muzykoterapia: kilkunastominutowe sesje z muzyką relaksacyjną dla psów.

 

DEPRESJA REAKTYWNA – OSTRY STAN DEPRESYJNY

  • brak lub zmniejszenie apetytu
  • zwiększenie ilości snu
  • utrata aktywności, brak zainteresowania otoczeniem, obojętność na bodźce, brak zachowań badawczych
  • okresowe popiskiwanie i skomlenie
  • pojawia się od 8 do 10 dni po silnym stresie

 

DEPRESJA CHRONICZNA

  • zmienione są wszystkie psie zachowania
  • zaprzestanie aktywności, brak zainteresowania otoczeniem
  • ataki pobudzenia, niekontrolowane reakcje emocjonalne
  • okresy obżarstwa i obniżonego apetytu
  • zaburzenia snu

czasem:

  • lęk przed snem
  • mimowolne oddawanie moczu i kału podczas snu
  • skomlenie z jednoczesnym wpatrywaniem się w określony punkt, przedmiot, miejsce.