Program lidera

Kilka rad w jaki sposób wdrożyć w życie swojej rodziny "Program lidera":

1.       Używaj języka lidera w kontakcie z psem

Aura lidera wyraża się w mowie ciała i głosie. Pewność siebie, spokój, opanowanie, łagodne wydawanie poleceń, konsekwencja i cierpliwość charakteryzują dobrego przywódcę. Niestety nie wszyscy z nas rodzą się z takimi cechami, jeśli natura ich nam poskąpiła musimy nauczyć się je naśladować w takim stopniu by psu wydawało się, że wszystko mamy pod kontrolą.

Oto język lidera:

• W obecności psa bądź pewny siebie i spokojny. Jeśli czym się stresujesz wyprostuj swoją sylwetkę i weź kilka głębokich oddechów.
• Komendy wydawaj neutralnym tonem, tylko raz (psy mają doskonały słuch!). Zawsze przywołuj, chwal i zapraszaj psa do zabawy bardzo miłym, radosnym głosem.
• Stosuj proste komendy słowne, każdą komendę poprzedzaj imieniem psa, np. „Max, do mnie!”, wtedy pies będzie wiedział, ze zwracasz się bezpośrednio do niego.
• Sygnały optyczne powinny być dla psa czytelne.
• Jeśli pies zignoruje komendę słowną (którą wcześniej opanował), daj mu 30s na wykonanie jej. Jak to zrobi nagrodź go, jeśli jej nie wykona, odejdź od psa i ignoruj go przez 2 minuty, możesz też ostentacyjnie zjeść przeznaczoną dla niego nagrodę.
• Jeśli chcesz przerwać niepożądane zachowanie psa, powiedź komendę „zostaw”, nagrodź i pokaż mu zachowanie zastępcze. Kiedy pies gryzie twoje kapcie powiedź „zostaw” i daj mu do gryzienia jego zabawkę.

 2.       Nigdy nie stosuj przemocy wobec swojego psa!

Bicie, krzyczenie i szarpanie smyczą to przestarzałe i nieskuteczne metody szkolenia. Współczesne szkolenie jest wychowywaniem psa z miłości i w miłości. Szkolimy psy z miłości, gdyż chcemy zapewnić bezpieczeństwo im, sobie i naszemu otoczeniu. Szkolimy psy w miłości, ponieważ używamy tylko pozytywnych metod szkolenia, dzięki którym zdobywamy wiernego przyjaciela na całe życie.

3.       Kontroluj wszystkie zasoby

Ten kto kontroluje zasoby jest przywódcą. Stań się dla swojego psa ŹRÓDŁEM WSZYSTKIEGO CO DOBRE: jedzenia, zabawy, spacerów i wszystkich innych rzeczy pożądanych przez psa. Wtedy twój pupil chętnie będzie robił wszystko by ci się przypodobać, by zdobyć ulubione rzeczy.

4.       Karm psa o ustalonych porach

Jedzenie to sprawa życia i śmierci. Pokaż psu, że jedzenie pochodzi od ciebie. Aby przeżyć pies musi ci się przypodobać. Jeśli zostawiasz psu jedzenie w misce i ma do niej nieograniczony dostęp to uczy się, że jedzenie jest łatwe do zdobycia i ty nie jesteś mu potrzeby do przeżycia. Karm swojego psa o ustalonych porach, a zanim podasz mu miskę z jedzeniem poproś by wykonał jakąś komendę np. „siad”. Daj psu określony czas na jedzenie np. 10/15 minut, jeśli wszystkiego nie zje zabierz miskę. Asystując psu przy jedzeniu i karmiąc go o ustalonych porach szybko dostrzeżesz także objawy choroby.

Jeśli twój pies jest bardzo swawolny karm go z ręki. Przed karmieniem poproś o wykonanie komendy i podaj kilka kawałków suchej karmy, jeśli karmisz pokarmem mokrym używaj łyżki. Przed każdym kęsem poproś o coś psa, jeśli nie słucha, powiedź „nie, to nie” i zaprzestań karmienia przez 2 minuty. Poczym znowu poproś psa o wykonie komendy i podaj jedzenie jak je wykona. W ten sposób błyskawicznie nauczy się wykonywać twoje polecenia.

Uważaj z karmieniem z ręki psów dużych ras lub ze skłonnościami do skrętu żołądka. Te psy potrzebują spokoju w czasie jedzenia, ale za to każdy z nich przed jedzeniem może usiąść, bez żadnego wysiłku, dlatego nie krępuj się i wymagaj od niego wykonania komendy.

5.       Baw się z psem wtedy, kiedy ty masz na to ochotę

Jeśli pies zaprasza cię do zabawy, poproś o wykonie komendy (np. przyniesienie piłeczki), a jak pobiegnie z zabawką poproś by „usiadł” jeśli masz ochotę na zabawę. Jak wykona polecenie pobaw się z nim. Gdy pies natarczywie zaprasza do zabawy, a ty nie masz na to ochoty poklep go po głowie (psy nie przepadają za tą pieszczotą), powiedź „później” i odwróć od niego głowę, spleć ręce. Zerwij z psem kontakt wzrokowy. Powinien odejść.

 

 6.       Kontroluj dostęp do miejsc, mebli, drzwi i przestrzeni osobistej.

Jeśli pozwalasz psu leżeć na meblach to nich to robi tylko za twoim pozwoleniem. Siedząc na kanapie zawołaj psa do siebie i powiedź „możesz” poklep miejsce obok siebie i pozwól mu wskoczyć. Jeśli schodzisz z kanapy pies też musi zejść, nie powinien sam leżeć na meblach. Pamiętaj one należą do ciebie i ty mówisz psu kiedy może z nich korzystać. Na polecenie „zejdź” pies powinien z mebli schodzić.

Każdy z nas ma swoją przestrzeń osobistą. Nie lubimy kiedy ktoś rozpycha się w autobusie czy pcha się na nas. Psy również rozumieją przestrzeń osobistą, dlatego śmiało możesz wymagać od niego, żeby nie pchał ci się na kolana czy nie popychał cię przechodząc przez drzwi. Po porostu jeśli tak robi lekko, odepchnij go swoją ręką, kolanem czy biodrem jeśli jest duży. Naucz go właściwego przechodzenia przez drzwi, na komendę.

7.       Pozwól psu zarabiać!

Twój pies powinien zarobić  na jedzenie, spacery, zabawę i twoją uwagę. Nie dawaj mu niczego za darmo. Zanim cokolwiek dasz swojemu psu lub na coś pozwolisz poproś o wykonanie komendy i nagrodź go tym czego w danej chwili pragnie.

8.       Zawsze bądź dla swojego psa cierpliwy, łagodny i konsekwentny

Postępowanie z psem w sposób łagodny to jedyna droga prowadząca do zbudowania silnej więzi z czworonogiem.

9.       Szkol psa pozytywnymi metodami szkolenia

Szkolenie pozytywne, jest nie tylko najskuteczniejsze, a przede wszystkim z twojego psa czyni wiernego przyjaciela, bezproblemowego towarzysza, a nie zastraszonego niewolnika.

Wdrożenie do swojego życia „Programu lidera” ułatwi szkolenie psa, porozumiewanie się z nim, a przez to ułatwi wspólne życie pod jednym dachem całej twojej rodzinie.

ŹRÓDŁA: Nicole Wilde, Mój pies się nie boi, Łódź, 2009;