Prebiotyki w żywieniu kota

Probiotyki nie są trawione przez układ pokarmowy, pobudzają jednak wzrost i rozwój bakterii korzystnych dla organizmu. Substancjami probiotycznymi mogą być białka, tłuszcze, frukto i oligosacharydy (najczęściej stosowane w suchych karmach). Od probiotyków różni je fakt, iż nie zawierają żadnych mikroorganizmów, które miałyby działać w układzie pokarmowym. Są to jedynie substancje stymulujące.

Prebiotyki w układzie pokarmowym ulegają fermentacji, przez to tworzą się krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe: octowy, propionowy, masłowy oraz inne niskocząsteczkowe produkty przemiany materii. Najczęściej stosowane prebiotyki to:

• poli- i oligosacharydy – inulina, fruktooligosacharydy (FOS) zawarte w roślinach, takich jak szparagi, karczochy, cykoria;
• mannanoligosacharydy (MOS);

• spirulina – warto ją stosować w przypadku chorób krwi, anemii, białaczki, w trakcie inwazji pasożytów i profilaktycznie, a także w chorobach alergicznych, nowotworowych oraz niedoczynności tarczycy;
• kwas omega-3 – wzmacnia układ immunologiczny, szczególnie dobrze wpływa na mięsień sercowy, układ kostno-stawowy, układ naczyniowo-krwionośny, a także sprawdza się w przypadku chorób skórnych;
• kora białej wierzby – korzystna przy chorobach nerek i układu moczowego, oraz stawów
• najbardziej znanym prebiotykiem jest błonnik pokarmowy, obecny prawie w każdej gotowej karmie dla zwierząt;
• Polinesian Noni – zwany polinezyjską aspiryną, polecany w przypadku zachwiania równowagi kwasowo-zasadowej w organizmie.

Do najważniejszych funkcji prebiotyków należy przede wszystkim namnażanie korzystnych bakterii flory jelitowej. Poza tym biorą one także udział w produkcji witamin z grupy B, które częściowo produkowane są w jelitach. Koty fizjologicznie cierpią na niedobór wit. B12, dlatego większa dbałość o higienę ich flory bakteryjnej w jelitach pozwoli zmniejszyć skutki niedoborów. Prebiotyki są także odpowiedzialne za utrzymanie odpowiedniej kwasowości jelita, pomagają zahamować rozwój niekorzystnych bakterii. Dzięki temu polepsza się też wchłanianie wapnia, żelaza i cynku. Poprawiają także perystaltykę jelit, a w konsekwencji także przemianę materii. Zapobiegają wrzodom żołądka, biegunkom, pomagają w odzyskaniu właściwego środowiska w jelicie cienkim i grubym przy kuracji antybiotykowej.

Ponadto prebiotyki wykazują działanie antynowotworowe, hamują działanie bakterii gnilnych i chorobotwórczych w jelitach. Stymulują też układ immunologiczny, a także wraz z probiotykami, łagodzą skutki nietolerancji laktozy.

Warto pamiętać, iż dobroczynny wpływ probiotyków i prebiotyków na żywy organizm jest wynikiem badań pod kątem organizmu człowieka. Wiedza na temat ich wpływu na organizm kota jest jedynie wiedzą analogiczną, nie popartą aż tak wnikliwymi badaniami. Warto jednak dodać takie składniki do diety kota, jeśli widocznie poprawiają jego metabolizm.