Historia czworonogów sięga wielu tysięcy lat. Chociaż już w starożytności rozróżniano różne rasy psów, w czasach nowożytnych dopiero w XIX wieku szczegółowo określono cechy czworonogów świadczące o przynależności do danej rasy. W 1865 roku w brytyjskim czasopiśmie „The Field” zamieszczono opis i rysunek czworonoga rasy pointer noszącego imię „Major”.
Pies rasy pointer
Źródło: Hemera/Thinkstock
Pointery to średniej wielkości psy reprezentujące typ wyżłowaty. Te inteligentne i wytrzymałe czworonogi charakteryzują się bardzo dobrze rozwiniętymi zdolnościami fizycznymi. Dlatego niegdyś powszechnie wykorzystywano ich zdolności w czasie polowań. Jak ustalili historycy, psy rasy pointer dotarły na Wyspy Brytyjskie stosunkowo późno, bo dopiero w XVI i XVII wieku. Przywieźli je statkami kupcy i marynarze z Hiszpanii oraz Portugalii.
Pierwszym pointerem, który pojawił się za oceanem był pies noszący imię „Sensation”. Zwierzak został przywieziony do Stanów Zjednoczonych z Anglii w 1876 roku. Jego wizerunek do dnia dzisiejszego znajduje się w logo niezwykle prestiżowej amerykańskiej organizacji kynologicznej Westminster Kennel Club. Już w 1877 roku pierwszy pointer pojawił się na oficjalnej wystawie psów zorganizowanej przez tą organizację.
W czasie II Wojny Światowej ogromną sławę zdobyła suczka rasy pointer o imieniu „Judy”, która służyła w brytyjskiej marynarce wojennej Royal Navy na okrętach HMS Gnat i HMS Grasshopper. Ten drugi okręt zatonął w lutym 1942, a Judy pomogła w uratowaniu wielu członków jego załogi, a następnie towarzyszyła im podczas trwającego ponad pięć tygodni marszu przez wyspę Singkep. Suczka przebywała nawet w japońskiej niewoli posiadając oficjalny status jeńca wojennego. Za swoje zasługi na polu walki została odznaczona Medalem Dickin.
Źródło: Discovery, Westminster Kennel Club
