Oferta specjalistycznych zajęć dla dzieci z udziałem psa jest obecnie niezwykle szeroka. Prócz spotkań ściśle dogoterapeutycznych, pies może uczestniczyć również w zajęciach z profilaktyki pogryzień czy edukacji kynologicznej dla najmłodszych. Stosunkowo mniej znaną i niepraktykowaną jeszcze na dużą skalę aktywnością z udziałem psa są zajęcia, których celem jest wspomaganie rozwoju socjalno-emocjonalnego uczestniczących w nich dzieci.
Źródło: iStock
Rolą psa jest tutaj najpierw pomoc w nawiązaniu kontaktu emocjonalnego dziecka i terapeuty poprzez samą obecność zwierzęcia oraz wszystko, co się z nim wiąże, a następnie (dzięki pozytywnym emocjom jakie towarzyszą obecności psa podczas zajęć), pomoc w stworzeniu relacji wychowawczej, terapeutycznej czy rodzicielskiej. Ponadto udział psa stymuluje dzieci do podejmowania różnych aktywności, których celem jest osiągnięcie konkretnych celów edukacyjnych, wychowawczych i społecznych.
Skuteczność pozytywnego wpływu zwierząt na rozwój kompetencji socjalno-emocjonalnych dzieci jest od dawna potwierdzona wieloma badaniami.
Już w latach sześćdziesiątych ojciec animaloterapii i terapeuta dziecięcy Boris Levinson, zauważył gotowość dziecka do otwarcia się w obecności swojego psa. Podobne obserwacje zostały poczynione w ciągu kolejnych lat przez wielu innych terapeutów.
W latach osiemdziesiątych amerykański lekarz MacCulloch odkrył, że podczas kontaktu z psem w organizmie człowieka zachodzą określone reakcje chemiczne mające pozytywny wpływ na organizm.
Instytut Badań Zachowań badający relacje między człowiekiem a zwierzęciem przeprowadził wraz z Uniwersytetem w Wiedniu badania, z których wynika, że obecność psów w klasie szkolnej wpłynęło znacząco na rozwój społeczny i emocjonalny dzieci biorących udział w badaniu. Obserwowane zmiany dotyczyły między innymi zmniejszenia się agresji wśród grupy rówieśniczej, rozwinięcia się empatii, zwiększenia pewności siebie dzieci nieśmiałych i zmniejszenia się uzależnienia dzieci od opinii innych osób. Wyniki badań nad wpływem obecności psów na uczniów szkoły specjalnej pokazały, że zadowolenie dzieci z przychodzenia do szkoły znacząco rosło w dniu, których odwiedzić miał je pies; dzieci wykazywały również znaczny wzrost koncentracji podczas zajęć w tych właśnie dniach. Z analizy wyników badań Bergsen przeprowadzanych pod sam koniec lat osiemdziesiątych wynika również, że dzieci, które w swojej klasie muszą opiekować się psem, mają lepsze zdanie na swój temat.
Monika Trofimov oraz Agnieszka Radko z fundacji edukacyjnej „Pies i Staś” od kilku lat pracują z dziećmi mającymi pewne deficyty w sferze emocjonalnej i społecznej. Do wspomnianych już wyżej pozytywnych zmian wśród dzieci mających regularny kontakt z psami, dołączają jeszcze kilka innych, zaobserwowanych w swojej pracy: dzieci uczą się samokontroli, przestrzegania określonych zasad, bycia uważnym oraz odpowiedzialności za drugą osobę i za podejmowane przez siebie działania.
Jak widać wyraźnie, obcowanie dzieci ze zwierzętami przynosi najmłodszym wiele korzyści. Aby jednak ich kompetencje socjo-emocjonalne mogły się rozwinąć w prawidłowy sposób, zajęcia z udziałem psa muszą być prowadzone przez fachowców posiadających nie tylko specjalistyczną wiedzę z zakresu pedagogiki i psychologii dziecięcej, ale również z zakresu kynologii. Tylko to daje gwarancję, że pies nie będzie narzędziem w osiąganiu poszczególnych celów lecz wsparciem terapeuty, a dzieci przyswoją sobie prawidłowe zachowania względem zwierząt i rozwiną w sobie wrażliwość na ich emocje i potrzeby.
Na podstawie publikacji ze strony fundacji edukacyjnej Pies i Staś:
http://www.pies-dla-stasia.waw.pl/czytelnia/74
