Nauka czystości

Ciepłe, wygodne legowisko, mnóstwo psich zabawek, smakołyki, wyszukane miseczki, smycze, obróżki i uśmiech na twarzach domowników. To on, nasz słodki szczeniaczek z niewinną minką, sprawca wyśmienitego nastroju. Mała, puszysta kulka, która sprawia, że wszyscy są zadowoleni ze wspólnych spacerów i zabaw. Co jednak robić kiedy rodzinna sielanka zostaje zakłócona?

Nagle okazuje się, że nasz pupil załatwia się tam, gdzie nie powinien, np. w mieszkaniu. Absolutnie nie wolno tego ignorować i tłumaczyć zachowania malucha tym, że jest szczenięciem i, że jest to normalne. Szczenięta około 4 miesiąca życia powinny być już nauczone czystości. Zatem przeanalizujmy dokładnie całą sytuację i przyjrzyjmy się jej bardzo wnikliwie.

Kondycja zdrowotna

W pierwszej kolejności powinniśmy koniecznie upewnić się czy nasze szczenię jest zdrowe, ponieważ choroba może być właśnie przyczyną sikania. Zaprowadźmy malucha do weterynarza aby mieć stu procentową pewność. Jeżeli psiak jest całkowicie zdrowy, a wyniki jego badań nie pozostawiają cienia wątpliwości , wiemy już, że podłoże problemu jest inne.

Wiek

Jak już wspominałam powyżej, szczeniak około czwartego miesiąca życia powinien mieć już opanowane podstawowe zasady zachowania czystości. Oczywiście nie jest to sztywna granica wiekowa i wiem z doświadczenia, że niektóre psiaki potrzebują trochę więcej czasu na ich opanowanie, niektóre natomiast uczą się niewiarygodnie szybko. Wykażmy się cierpliwością i zrozumieniem, nasz maluch tego potrzebuje. Nauka czystości to bardzo ważny etap w wychowaniu szczeniaka, a jej efektywność w dużej mierze zależy od nas. Zatem jeżeli nasz maluch nie przekroczył jeszcze wieku czterech miesięcy nie poddawajmy się i kontynuujmy naukę czystości. Jeżeli psiak jest jednak starszy, ma już pięć, sześć i więcej miesięcy, i nadal brudzi w mieszkaniu to jedną z przyczyn może być niedostateczna nauka czystości w wieku wczesnego szczenięctwa i zdecydowanie należy ją powtórzyć.

Nauka czystości

Koniecznie musimy zaakceptować fakt, że pęcherz szczeniaka ma niedostatecznie rozwinięte mięśnie, przez co malec musi być wyprowadzany na spacery o wiele częściej niż starszy psiak, początkowo najlepiej co trzy godziny. Szczenięta i młode psy mają potrzebę załatwiania się od razu po przebudzeniu (maluszka początkowo należy szybko wynosić na dwór na rękach, ponieważ sam nie będzie w stanie dotrzeć na zewnątrz nie posikując po drodze), po każdej drzemce w ciągu dnia, po posiłkach i wypiciu wody, po absorbującej zabawie, a także po okresach rozłąki z właścicielami. Szczenię i młody pies może wytrzymać bez załatwiania swoich potrzeb fizjologicznych maksymalnie od sześciu do ośmiu godzin, pamiętajmy zatem, aby zawsze przed nocą wyprowadzić pupila. Nigdy nie zostawiajmy go samego zbyt długo, a tym bardziej bez wcześniejszego spaceru, który musi być wystarczająco długi, by szczenię załatwiło swoje potrzeby fizjologiczne.

Jeżeli nasz maluch jest nauczony spania we własnym legowisku to zdecydowanie ułatwia nam lekcje czystości. Jeszcze przed udomowieniem psy zawsze dbały o zachowanie porządku w swojej norze, by zapach odchodów nie zwabiał drapieżników. Tak samo jest teraz, suka zawsze dba o czystość na posłaniu, sprząta po swoich maluchach wylizując i zjadając ich odchody. Szczenię ma wpojony przez matkę wzorzec, że nie należy zanieczyszczać miejsca spoczynku. Ważne jest aby legowisko naszego pupila nie było zbyt duże. Mógłby on wtedy wpaść na pomysł żeby spać w jednym jego końcu, a załatwiać się w drugim.

Bardzo istotną kwestią jest ograniczenie psiakowi terenu po którym może się swobodnie poruszać podczas naszej nieuwagi, reszta może być dla niego dostępna tylko pod ścisłym nadzorem domowników. Wszystkie miejsca, gdzie piesek się załatwiał należy dokładnie wyczyścić usuwając wszystkie zapachy, które mogły by nakłonić go do ponownego załatwiania swoich potrzeb. Na rynku można znaleźć wiele specjalnie do tego przeznaczonych preparatów, ale równie dobrze mogą to być ocet czy alkohol, najważniejsze by środki do czyszczenia nie zawierały amoniaku, gdyż ten do złudzenia przypomina zapach moczu.

Ważne jest by nasz pupil nie widział nas podczas sprzątania, ponieważ to też może być dla niego kolejną zachętą toaletową. Również w tych miejscach, gdzie szczeniak załatwia się najczęściej warto umieścić jego legowisko i miskę z wodą oraz podawać mu tam posiłki (dawną toaletę zamieniamy w sypialnię i jadalnię). Spacery i posiłki muszą być regularne, powinniśmy ustalić wśród domowników stałe pory karmienia i ściśle ich przestrzegać. Spacer musi być wystarczająco długi, a za każde załatwienie się szczenięcia na dworze należy mu się pochwała i nagroda, może to być np. jego ulubiony smakołyk. W momencie nagradzania warto też podać komendę słowną np. spacer, by maluch szybciej zorientował się czego od niego oczekujemy. Tej samej komendy będziemy też używać przy wychodzeniu na zewnątrz. Pamiętajmy , aby po załatwieniu potrzeby przez psiaka nie zabierać go od razu do domu. Malec szybko skojarzy tę sytuację z zakończeniem spaceru i będzie wydłużał czas poprzedzający toaletę.

Jeżeli zdarzy się jednak wypadek nie popadajmy w panikę, psiak mógł wypić zbyt dużą porcję wody albo odstęp pomiędzy spacerami był dla niego po prostu za długi. Wykażmy się cierpliwością. Nie należy karcić malucha w żaden sposób, ponieważ  nie będzie kompletnie zdawał sobie sprawy dlaczego tak się dzieje. Gdy przyłapiemy szczenię na gorącym uczynku również nie powinniśmy go karcić ani krzyczeć. Wkładanie psiego nosa w fekalia jest bardzo złym pomysłem, który może doprowadzić psa do lęku przed rozgniewanym właścicielem. Maluch zacznie się załatwiać wtedy, gdy stracimy go z pola widzenia, co gorsza może zacząć zjadać własne odchody ze strachu przed karą. Najrozsądniej będzie przerwać psiakowi toaletę i szybko zabrać go na dwór, jeśli się załatwi – pochwalić, a zabrudzone miejsce w domu dokładnie wyczyścić.