Leczenie laserem zwierząt? Czy to możliwe? Przy leczeniu jakich chorób wykorzystuje się laseroterapię?
Krista Niebaum - specjalistka od laseroterapii podczas zabiegu na owczarku niemieckim Gato. Kalifornia, USA.
Źródło: Liz Hafalia/San Francisco Chronicle/Corbis
Laseroterapia jest jedną z najnowocześniejszych metod terapeutycznych. Laser jest źródłem światła, które emituje wiązkę promieniowania elektromagnetycznego o specyficznych właściwościach fizycznych. Wiązka lasera jest kierunkowa (posiada bardzo małą rozbieżność) monochromatyczna (wszystkie fotony mają tą samą długość fali) i spójna w czasie i przestrzeni. Z punktu widzenia terapeutycznego najważniejszy jest podział laserów ze względu na moc emitowanej energii. Wyróżniamy tutaj lasery: niskoenergetyczne, średnioenergetyczne i o największej mocy- wysokoenergetyczne. Lasery niskoenergetyczne pobudzają tkankę, natomiast wysokoenergetyczne ją niszczą.
W fizykoterapii najbardziej istotna jest terapia laserem niskoenergetycznym i średnioenergetyczny, terapię takimi laserami nazywamy biostymulacją. W terapii najczęściej wykorzystuje się aplikatory punktowe w postaci głowicy lub sondy. Wyróżniamy aplikatory emitujące promieniowanie z zakresu podczerwieni stosowane do terapii struktur głęboko położonych. Natomiast aplikatory emitujące promieniowanie w zakresie czerwieni stosowane są w terapii powierzchniowych zmian skórnych. Laser wywołuje w organizmie przemiany fotochemiczne, które w bezpośredni sposób wpływają na reakcje biologiczne organizmu.
Omawiając zagadnienie jeszcze bardziej szczegółowo, warto wymienić kilka najważniejszych procesów biochemicznych zachodzących w tkance poddanej laseroterapii. Z chwilą gdy wiązka lasera natrafia na organella komórkowe (znajdujące się w komórkach wszystkich tkanek ludzi, lub zwierząt) wzrasta synteza RNA i DNA. Zwiększa się liczba mitochondriów w komórkach, białkowych mediatorów reakcji odpornościowych, Zmienia się przenikalność i przewodnictwo błony komórkowej. Pobudzona zostaje synteza kolagenu. Wiązka lasera ma również korzystny wpływ na układ nerwowy, ponieważ powoduje ona zmiany w składzie błon neuronów, jak i przyspieszenie czasu ich regeneracji. Gojenie się ran ulega przyśpieszeniu dzięki przyśpieszeniu fagocytozy, podczas której usuwane są martwe, uszkodzone komórki. Terapia przy użyciu lasera prowadzi głównie do efektu przeciwbólowego, przeciwzapalnego, regeneracji uszkodzonych tkanek, stymulacji naturalnych procesów fizjologicznych.
Laser biostymulujący ma zdecydowanie więcej wskazań niż przeciwwskazań do jego stosowania. Przede wszystkim wykorzystuje się go w terapii chorób narządu ruchu np.: choroba zwyrodnieniowa stawów, uszkodzenia ścięgien czy więzadeł. Znacznie przyśpiesza gojenie się złamań, skręceń, stłuczeń i zwichnięć. Inne zalety to: regeneracja długo gojących się ran, owrzodzeń, odleżyn, terapia chorób przebiegająca z uszkodzeniem nerwów, chorób naczyń żylnych i limfatycznych. Laseroterapia skutecznie przyśpiesza leczenie świeżych blizn, zapaleń skóry i oparzeń. Zasadniczym przeciwwskazaniem są choroby nowotworowe. Mimo iż nie ma potwierdzenia, że laseroterapia negatywnie wpływa na przebieg choroby, zakłada się, że laser tak jak i oddziałuje na zdrowe lub chore tkanki, tak samo działa na te podlegające procesom nowotworzenia. Teoretycznie może pobudzać i przyśpieszać przemiany metaboliczne w tkance nowotworowej.
