Kiedy nadchodzi starość

Wołasz go na spacer, trzymasz w ręku smycz, a on nie reaguje, nie podnosi się z legowiska… W życiu każdej żywej istoty przychodzi pora późnej jesieni, kiedy  potrzeba więcej snu, więcej spokoju i ciszy. Tak właśnie jest w przypadku psich seniorów.

Źródło: Shutterstock

Zastanawiasz się, dlaczego nagle Twój pies jest takim śpiochem. Przecież kiedyś na widok smyczy natychmiast stałby w progu z merdającym ogonem, popędzając cię i trącając mokrym nosem. Takie zachowanie już nie wróci, ponieważ Twój pupil jest po prostu staruszkiem. Pamiętajmy jednak, że starość nie jest chorobą czy karą. To normalny etap w życiu, kolejna faza, która może i powinna być radosna, tak samo jak szczenięctwo czy czasy młodzieżowe. Każda z nich ma swoje wady i zalety. Wszystko jest w naszych rękach.

To, jaka będzie starość naszego psa, w dużej mierze zależy od nas, właścicieli i przewodników. Wiadomo, że pupil będzie wolniejszy, stopniowo będzie tracił słuch, wzrok, a jego reakcje staną się diametralnie różne od tych, do których przywykliśmy. Jemu nikt nie tłumaczy przecież co to jest starość, jak wygląda jej przebieg i na co powinien się przygotować. Nawet gdybyśmy chcieli uświadomić naszego czworonoga, on i tak nas nie zrozumie. Żyje w ludzkim stadzie, w którym wiele spraw toczy się inaczej niż w psiej sforze. Dlatego my, ludzie, często nie rozumiemy swojego pupila.

Starość to nowe zjawisko nie tylko dla nas, ale przede wszystkim dla niego. Dla psa  fakt, iż nie może już tak szybko biegać, dlaczego tak szybko się męczy i czemu nie widzi Cię tak wyraźnie jak kiedyś będzie olbrzymim znakiem zapytania. Pewnie często pomyślicie, że wasz pies jest po prostu podły i krnąbrny, bo was nie słucha, bo nie przybiegł natychmiast na zawołanie. To jest nieprawdą. Jego zmysły po prostu słabną, w mniejszym lub większym stopniu, uszanujmy to i wykażmy się cierpliwością.

Niezależnie od rasy, płci i wieku psa, bardzo pomocna i wręcz konieczna jest aktywność fizyczna. Musi być dobierana bardzo ostrożnie i z rozmysłem. Zawsze planując ćwiczenia należy wziąć pod uwagę kondycję pupila i jego stan zdrowotny, nie zapominając również o pogodzie. Jeżeli nasz piesek szybko marźnie, a na zewnątrz jest chłodno, wieje czy też pada, planujemy zabawę w domu, a na nieunikniony spacerek toaletowy, ubieramy go. Konieczna jest też konsultacja weterynaryjna, co wolno, a czego nie należy robić. W przypadku chorego serca mocna aktywność nie jest wskazana.

Psi seniorzy wciąż potrzebują spacerów i ćwiczeń, my jedynie pomyślmy o odpowiednim czasie i tempie ruchu. Pamiętajmy, że ćwiczenia pomagają zapobiegać wielu chorobom występującym w procesie starzenia. Aktywizując pupila wydłużacie mu życie oraz zwiększacie jego komfort, a starość nie jest wcale taka straszna, bo pies wciąż czuje się potrzebny.