Dlaczego warto przygarnąć dorosłego psa

Dlaczego dorosły?

Decydując się przyjąć psa pod swój dach, warto rozważyć możliwość adopcji dorosłego osobnika. Taki pies jest już ukształtowany, nie wymaga tyle nauki, co szczenię, jest „oswojony” ze światem zewnętrznym. Pamiętajmy, że decydując się na taką adopcję, bardzo często ratujemy zwierzęciu życie, bowiem wśród porzuconych psów największym „powodzeniem adopcyjnym” cieszą się młode, najlepiej puchate szceniaczki. Podczas gdy pospolite burki pozostają niestety niezauważone i mimo najlepszego nawet charakteru spędzają lata w schroniskowych boksach. Czy nie warto zmienić losu choćby jednego z nich?

Gdzie szukać, jak wybrać?

Przy wyborze nie kierujmy się cechami fizycznymi, kwestie wyglądu psa odłóżmy na drugi plan. Zastanówmy się w pierwszej kolejności, czego oczekujemy od psa: czy ma być spokojny czy energiczny, czy chcemy towarzysza długich spacerów czy statecznego kanapowca, czy będzie musiał długo pozostawać sam w domu, czy będziemy z nim dużo podróżować, czy będzie jednym psem w domu, czy jednym z wielu itp.

Zorientujmy się, czy w naszej miejscowości działa jakaś organizacja prozwierzęca (np. Towarzystwo Opieki nad Zwierzętami, Viva!, Straż dla Zwierząt), której statutowym działaniem jest ochrona zwierząt i przekazywanie ich do nowych domów, bądź skontaktujmy się z pracownikami najbliższego schroniska dla zwierząt (listę schronisk znajdziesz, tu).

Określmy dokładnie i konkretnie, jaki pod względem cech ma być nasz psiak, a pracownicy na pewno przedstawią nam te najlepiej pasujące do nas. Jeżeli sami wypatrzyliśmy już idealnego psa dla siebie, przed adopcją postarajmy się o nim jak najwięcej dowiedzieć. Aby zaoszczędzić sobie chodzenia wśród boksów z proszącymi psiakami, (co dla wielu ludzi jest zbyt ciężkim przeżyciem) poszukajmy w Internecie, większość schronisk czy organizacji umieszcza tam ogłoszenia swoich podopiecznych, wraz z opisem, zdjęciem i numerem kontaktowym (przykładowe serwisy: gumtree.pl, alegratka.pl, doadopcji.pl).

Wybierając dorosłego czterołapa starajmy się o nim jak najwięcej dowiedzieć, informacje o przebytych chorobach, trybie życie itp. są przydatne, często jednak psiaki do adopcji mają nieznaną przeszłość, zostały porzucone itp. Nie bójmy się tego, opiekunowie tymczasowi czy pracownicy schroniska nauczeni doświadczeniem z pewnością nie będą chcieli ukrywać przed nami żadnych faktów dotyczących psa. Nie ulegajmy myśleniu, w stylu „skoro ktoś go oddał, to na musi być z nim coś nie tak”. Ludzie oddają psy z rozmaitych powodów, ale nigdy z winy psa. Nie można okrutnego postępowania ludzkiego motywować winą zwierzęcia.

Plusy wynikające z adopcji starszego psiaka:

• Unikniemy pogryzienia przedmiotów, rąk, nogawek itp., co u szczeniąt jest zjawiskiem powszechnym.
• W myśl zasady, że przyjaźni kupić nie można- decydując się na adopcję nie musimy płacić kilku tysięcy za psa. Zwierzęta ze schronisk są najczęściej wydawane za symboliczną opłatę.
• Jedyny, niepowtarzalny- wśród schroniskowych boksów, możemy znaleźć psa o oryginalnej, niepowtarzalnej urodzie, a wybór jest naprawdę imponujący. 
• Oddanie i bezgraniczna przyjaźń- każdy, kto choć raz adoptował dorosłego psa, doskonale wie, o czym mowa. Zwierzak taki bardzo docenia, że został uratowany i stara się jak najlepiej sprostać wymaganiom człowieka.
• Sytuacja polskich schronisk i przytulisk jest na tyle trudna, a miejsca te są tak bardzo przepełnione, iż bardzo często jesteśmy jedyną szansą na ratunek życia wybranego psa.

Nie wymagajmy cudów

Pamiętajmy, że pies adoptowany jako dorosły ma za sobą długą, nierzadko bardzo trudną przeszłość. Pomimo niekwestionowanych zalet wynikających z ofiarowania domu takiemu zwierzakowi nie wymagajmy od niego cudów (zwłaszcza na początku).

Amon, adoptowany pies, którego miłości nie da się wycenić Źródło: Kapelusz Ewa

Nie oczekujmy, że od pierwszego dnia będzie skakał z radości na nasz widok, doskonale rozumiał, o co nam chodzi, spełniał w 100% nasze oczekiwania. Pies to nie maszyna, dajmy mu czas na aklimatyzację, niech poczuje się bezpiecznie i komfortowo. Pamiętajmy, że dla zwierzęcia nowy dom, nowi ludzie, nowe przedmioty i miejsca to stres i bardzo silne doświadczenie, nie bądźmy nachalni, nie zmuszajmy go do niczego i nie wymagajmy zbyt wiele. Dorosłe psiaki są często bardzo doświadczone przez los, toteż w pierwsze dni pobytu u nas mogą być podenerwowane, nie mieć apetytu. Jeżeli stan zdrowia jest dobry, nie śpieszmy się z pierwszą wizytą u weterynarza, psiego fryzjera itp. Dajmy i sobie i zwierzęciu czas, a bardzo szybko okaże się, że decyzja o adopcji dorosłego psa- to jedna z najlepszych decyzji, jaką podjęliśmy.