Te dwie fazy decydują, czy pies będzie otwarty na nowe bodźce i osoby, czy wycofany i zamknięty w sobie. Podobnie jak dzieciństwo u ludzi, pierwsze tygodnie życia szczeniąt określają ich osobowość.
Od kontaktów z ludźmi w pierwszych tygodniach życia zależy, jak pies będzie się zachowywał w przyszłości.
Źródło: Shutterstock
Socjalizacja składa się z dwóch faz. Faza przyciągania trwa od 3 do 12 tygodnia życia, a swoje maksimum osiąga w 5 tygodniu życia. W tej fazie szczenię jest zainteresowane otoczeniem, przyciąga wszystko co nowe i nieznane, co się rusza, inne osobniki tego samego jak i innych gatunków.
Zaczynając od 5 tygodnia, aby socjalizacja przebiegała prawidłowo doświadczenia powinny być pozytywne gdyż właśnie tu rozpoczyna się faza awersji, a faza przyciągania słabnie. To faza cofania, nasila się tu nieufność i lęk przed nieznanym. Szczeniak przyjaźnie reaguje na znane obiekty a z coraz to większą nieufnością podchodzi do nowych, nieznanych obiektów. Wzrasta tez wrażliwość na silne bodźce jak hałas, huk, silne światło itd... Faza awersji maksimum osiąga w 12 tygodniu życia, po 12-14 tygodniach życia awersja i strach przez nieznanym dominują i tu socjalizacja staje się o wiele trudniejsza.
Nakładanie się obu tych faz to okres wrażliwy, bardzo ważny w rozwoju szczenięcia, rzutujący na całe jego późniejsze życie. W tym czasie szczenię chłonie różne doświadczenia, pozytywne i negatywne, wielokrotnie niemożliwe do modyfikacji w późniejszym okresie życia.
