Kleszcze zaczynają być aktywne, gdy tylko temperatura wzrośnie powyżej 4˚C. Borelioza jest drugą po babeszjozie najczęściej występującą u psów chorobą odkleszczową. Wiele przypadków pozostaje nierozpoznanych z powodu niespecyficznych objawów, które mogą sugerować wystąpienie wielu innych dolegliwości.
Źródło: Shutterstock
Boreliozę, zwaną inaczej chorobą z Lyme, wywołują bakterie z rodzaju Borrelia. Przedostają się one do organizmu zwierzęcia wraz ze śliną kleszcza podczas jego żerowania. Wiele zakażeń przebiega bezobjawowo. U ludzi w miejscu ukąszenia pojawia się czerwona zmiana, tzw. rumień wędrujący. Ten charakterystyczny symptom nie występuje u psów - pierwsze objawy wskazujące na chorobę możemy zauważyć po kilku tygodniach lub nawet miesiącach. Właściciel obserwuje u swojego psa apatię, brak apetytu, kulawizny, niechęć do ruchu. Mogą ujawnić się zaburzenia ze strony ośrodkowego układu nerwowego na przykład postaci drgawek. W gabinecie weterynaryjnym lekarz stwierdza zazwyczaj wysoką gorączkę, obrzęk stawów, powiększone węzły chłonne. Badanie moczu wskazuje na obecność w nim białka (wynik uszkodzenia nerek), a morfologia krwi ujawnia zwiększony poziom białych krwinek, sugerujący istnienie stanu zapalnego w organizmie.
Jedyną metodą leczenia jest stosowanie antybiotyków przez 3 – 4 tygodnie. Tak długa antybiotykoterapia jest konieczna z tego powodu, że krętki z rodzaju Borrelia namnażają się bardzo wolno – w początkowej fazie leczenia nie jesteśmy w stanie stwierdzić czy zlikwidowane zostały wszystkie bakterie. Ból oraz stan zapalny na terenie stawów można złagodzić, podając niesteroidowe leki przeciwbólowe i przeciwzapalne przeznaczone dla psów.
Zapobieganie Boreliozie polega na regularnym przestrzeganiu profilaktyki przeciwkleszczowej (stosowanie specjalnych preparatów na kark lub obroży). W ten sposób chronimy nasze zwierzęta również przed innymi chorobami odkleszczowymi. Aby doszło do zakażenia, kleszcz musi żerować minimum 24 h, warto więc na wszelki wypadek przeglądać sierść psa po spacerze.
