Kto nie słyszał powtarzanych od pokoleń „mądrości” o mruczkach: na przykład, że kot zawsze ląduje na czterech łapach? Jak to bywa ze stereotypami, większość z nich to zwykłe kłamstwa. Ale niektóre z tych kłamstw mogą być dla naszego kota naprawdę groźne!
Źródło: materiały własne
1. Kot zawsze spada na cztery łapy.
Rzeczywiście, dzieje się tak, ale tylko jeśli spada powoli, czyli np. gdy omsknie się z parapetu. Wtedy przy pomocy ogona ustawia się w pozycji zasadniczej w kierunku lotu i łapami amortyzuje uderzenie. Jednak jeśli kot skoczy w przestrzeń, np. chcąc złapać przelatującego ptaka lub owada, prędkość upadku jest znacznie większa i jego błędnik może nie zareagować prawidłowo, przez co odpowiedni impuls nie zostanie na czas przekazany do móżdżku. Wtedy mruczek może nie zdążyć ułożyć się w odpowiedniej pozycji, co skutkować będzie upadkiem na grzbiet i uderzeniem głową o podłoże.
2. Kot powinien pić krowie mleko.
Dorosłe zwierzęta danego gatunku zwykle mają problemy z trawieniem mleka pochodzącego od przedstawicieli innych gatunków – dotyczy to również kotów. One także, podobnie jak ludzie, mogą cierpieć na nietolerancję laktozy. Co więcej, krowie mleko nie ma szczególnych wartości odżywczych dla kota. Lepiej więc podawać mu dostępne w sklepach specjalne mleko dla kotów.
3. Koty nie lubią wody.
Dla wielu kotów woda jest tak ciekawa, że uwielbiają jej dotykać lub wręcz bawić się nią, gdy skapuje lub cieknie z kranu, stoi w wannie, leje się z prysznica, a nawet… spłukuje toaletę.
4. Sucha karma jest najlepsza dla kotów, ponieważ pomaga czyścić ich zęby.
Suche jedzenie tak samo nie pomaga dbać o higienę kocich zębów, jak dzieje się to w przypadku ludzi. Poza tym, sucha karma to najgorsze i najmniej odżywcze jedzenie, jakie można podać swojemu mruczkowi – jest pozbawiona zdrowego, naturalnego białka i innych składników niezbędnych dla zdrowia kota.
5. Koty, które nie wychodzą z domu, nie chorują i nie muszą być regularnie badane przez weterynarza.
Domowe, niewychodzące koty są zdrowsze i żyją dłużej niż te, które mają możliwość swobodnego biegania na zewnątrz, ale nie znaczy to, że nie są narażone na żadne choroby i dysfunkcje organizmu. Trzeba pamiętać, że na ich zdrowie ma wpływ również dieta czy warunki, w jakich mieszkają. Dlatego, nawet jeśli nie widzimy żadnych niepokojących objawów, domowy mruczek również powinien być przynajmniej raz na rok przebadany przez weterynarza – to pomoże odpowiednio wcześnie wykryć wszystkie nieprawidłowości i zapobiec ewentualnym poważnym chorobom.
6. Przyciągnięty zapachem mleka, kot może przyssać się do ust niemowlęcia i udusić je.
Nie ma żadnych dowodów na to, że oddech niemowlaka może przyciągnąć kota, a tym bardziej nie odnotowano żadnych przypadków takiego uduszenia. Zdarza się natomiast, że kot chętnie układa się koło śpiącego dziecka do drzemki – dzieje się tak, gdyż mruczki uwielbiają spać koło ciepłego człowieka, szczególnie w cichym, zaciemnionym miejscu. Zaleca się aby unikać tego typu sytuacji, gdy kot jest duży i otyły, a przez to większy niż niemowlę.
7. Gdy samo przycinanie nie wystarcza, można usunąć kotu pazury na stałe.
W Polsce ustawa z 21 sierpnia 1997 roku o ochronie praw zwierząt zabrania permanentnego usuwania kocich pazurów i uznaje je za formę znęcania się nad zwierzęciem, choć są kraje (np. USA), w których zabieg ten jest powszechnie stosowany. Tymczasem pazur jest częścią kociego palca i jego usunięcie polega tak naprawdę na ucięciu tego palca aż do pierwszego stawu. To bardzo bolesny zabieg, który na zawsze okalecza mruczka fizycznie i psychicznie.
8. Koty świetnie funkcjonują na diecie wegetariańskiej lub wegańskiej.
Koty są mięsożercami i do poprawnego funkcjonowania ich organizm potrzebuje zwierzęcego białka, które – wraz z wodą – powinno stanowić znaczną część ich codziennego pożywienia.
9. Koty są zimne i powściągliwe, inaczej niż lojalne i kochające psy.
Koty potrafią być bardzo oddane swoim właścicielom. Trudno jest je przy tym porównywać do psów, bo to przecież zupełnie różne zwierzęta – łączy je tylko to, że mają po cztery łapy, futro i ogon, a różni bardzo wiele. Choćby to, że psy są zwierzętami stadnymi, podczas gdy koty są znacznie bardziej niezależne. To, jak nasz mruczek będzie oddany i kochający zależy w znacznej mierze od nas samych i tego, jak wiele uwagi i miłości sami mu poświęcimy.
10.Pies i kot nie potrafią żyć w zgodzie.
Mieszkając pod jednym dachem pies i kot potrafią bardzo się zaprzyjaźnić – szczególnie jeśli znają się od pierwszych tygodni życia. Gdy są starsze, trzeba im czasami trochę pomóc w oswojeniu się ze sobą nawzajem, ale szanse na to, że będą sobie wzajemnie bardzo oddane, są ogromne.
